RM30 je pun..

pagi yg indah didatangai dengan seorang hamba Allah. bile tengok je keadaan die bersama seorang anak lelaki hati jadi sayu. . comot je si anak. demam katanye.. shabat tu sendiri pakai seluar yg same mase die bertandang ke rumah mlm td. . ntah dah sarapan ke belom..

 aku hulurkan RM30 sebagaimana yg die nk. nak beli susu anak. dari malam td asik terbayang kn mereka anak beranak. ikhlas kah aku nk serah kn note  tersebut?  aku cube untuk tidak memberi jawapan pada die. biarkn die berusaha mencari jalan lain selain aku yg baru die kenal tak smpai separuh ari ni. berani die usul kan niat die tu. aku bukan sape- sape, die datang ke rumah pn untuk mengurut kaki aku yg tak berapa baik ni. tu je.

aku cube perpikiran positif. bertanya pada mak dan seorang kawan. . "ikut die lah.." tu jawapan dr mereka. memang kesian. tp aku tak nk lain plak yg jadi besok-besok.
bangun je pagi td aku terima lg text dr die. betul- betul terdesak die ni. so aku reply 1 baris ayat yg mungkin boleh buat hati die laga. .
RM30 je pn. .

aku singgah bank . mmg niat nk keluarkn duit utk die . aku keluarkn lebih sikit memandangkan raye haji dh nk dekat. aku nk buat muffin utk mak dan ayie yg akn balik dr PLKN. hurmm..
keluar je dr bank seorang kawan dtg menegur. dihulurnya rm370 pada aku.." nah duit sewa rumah.." Masyaallah.. rezeki aku pagi ni. aku baru je niat nk sumbang rm30 pd si sahabat, tp Allah swt dh beri rezeki lain pd aku. Alhamdulillah..

aku tunggu si sahabat kat opis. . datang betul ke die?
tepat pukul 830 pagi die dh belenggang kangkong kt bawah opis . aku sambut die dengan senyuman. tengok anak yg die bawak hati aku jadi hiba. senyum je aku lepas die cerita yg pelanggan die berpuas hati dgn khidmat die. dalam hati ku berdoa " mungkin die nak cover malu ngan aku." yelah, die datang sebab nk pinjam duit. RM30 je pn.. bkn rm300..makna nya duit betul-betul takde. kesian. .dari malam td aku terpikir pasal suami si sahabat ni. dah berhenti kerja kata nya. macam mane lah nak sara anak 3 org tiap- tiap hari? dengan mengurut orang.

" awak doakan je lah norlee murah rezeki. norlee sedekah kt anak awak. tu rezeki die.." tersenyum kelat je die sambut duit tu. alah ..RM30 je pn.. aku perhati je dua beranak tu berlalu pergi. aku perhati anak nye. kusut masai. dah mandi ke belum? seluar pendek, koler t shirt dh menggelebeh. muka ada parut. siap ada dakwat lagi kat tepi kening. sempat gak aku belek budak tu time mak nye sebok bercerita tadi.

tiba-tiba mate rase panas mcm ada air nak ngaler keluar. susah aku, susah lagi die.
" Ya Allah kau doakan die murah rezeki. Ikhlas kan hati aku . ."

sambil naik tangga, aku tersenyum dan aku hentak2 kan kaki. buat- buat macam happy.. sebab aku nk sejuk kn balik mate.

alahh...RM30 je pn.

sekian